మనసేందుకో ఉక్కపోత పోసినట్టు గా ఉక్కిరిబిక్కిరి గా గజిబిజి గందరగోళం గా ఉంది
శ్వాశ ఆడుతూ ఉన్నా
ఆగిపోయినట్టుగానే అనిపించే భావన..
మెదడులో ఏ ఆలోచనా లేక శూన్యమై చైతన్యoకోల్పోయిన వింత స్థితి..
కళ్ళముందున్న ప్రపంచంలోఅన్ని తనకు తెలిసిన దృశ్యాలే కదులుతూ ఉన్నా ఏది గుర్తు పట్టలేని స్థితి
మేనంతా ఆవిర్లు చిందుతూ
నరాలు వడలిన తీగల్లా నిస్సత్తువ అవరించి వాలిపోయిన వైనం..
ఊపిరి తిత్తులు అగ్ని కొలుముల్లా మండుతూ ఖల్.. ఖల్ మంటూ దగ్గుతో
ఒక్కసారిగా గుండె ఆగిపోయి కొట్టుకుంటుశరీరం బిగుసుకుపోతున్నస్థితి
గొంతు లో ముక్కులో
వెలువడుతున్న అగ్నిశిఖల వేడిమితో..
దాహంతో గొంతు ఎండి పోయి
మెత్తని చిరునవ్వులు చిందినపెదవులు బీడుబారిన నేలలా ఎండి కదపలేనివిచిత్రమైన స్థితి..
గొంతెత్తి నాకు దాహామీయండి అనిపలవరింతలు నిజంగా ఆడిగానేమో అనుకున్నా ,కానీ గొంతు పెగలని మైకం..
కరోనా మహమ్మారి కమ్ముకున్న నన్ను “మూగబోయినగొంతు”నుదాటి పలుకే కరువై మంచం పైన జీవచ్చవమైన ఈ జీవి మాటవినడానికి అది ఇల్లుకాదు ఐసోల్యూషన్ రూమ్ నాలాంటి స్థితి ప్రపంచంలో ఎవరికి రాకూడదు..తెచ్చుకోకండి స్నేహితులారా….జాగ్రత్త..జాగ్రత్త..
సోనాక్షి సిన్హాపై “శక్తిమాన్” కౌంటర్…!?