ఎదురు చూస్తూ ఉంటావు…
ఎప్పటికప్పుడు నా ఎదను మీటుతూ..
నిర్మలమైన ఆకాశం అంచున పూసిన
జాబిల్లిలా చిరునవ్వుతో పలకరిస్తునే
ఉంటావు..నా కళ్లు మూసినా నీ కలై వచ్చి..
నీ భావాలన్నీ నాలో పలుకుతూనే
ఉంటాయి.. నువ్వెక్కడ పలకరించినా
నేను నీలో నిలువెల్లా కరిగిపోవటానికి
ఇహపరం తేడా లేని అహం లెక్కచేయక
నాపై ఆకాశం అంత ప్రేమ నింపుకున్న
నీ ప్రేమకు నేను పెట్టిన ఆంక్షల తాలుకు
ఆక్షేపణ అనుక్షణం వెంటాడే ఆవేదనైనా
అలుపెరగని ఆత్మసౌందర్యం నీ సొత్తు..
అదే నీలోని గమ్మత్తు…
రాలుగాయి లాంటి నా మనసుని
రవ్వల నక్లెస్ లాంటి నీ నవ్వు ఎప్పటికి
హత్తుకొని ఉంటుంది.. నువ్వు నాకు దొరికిన
అరుదైన ఆణిముత్యం కాబట్టి…
అందుకే నిన్ను చూసెనేమో
భోజ్యేశు మాత కరణేశు మంత్రి
శయనేశు రంభ అన్నా….నీ వడిలో
నేనెప్పుడు వసివాడని పసివాడినే..
గాయకవాడ ప్రసాద్