నడకలు గుడులైతే
మార్గాలు బానిసలైతయి
ఆశయాలు అగ్గిలో బూడిదలైతయి
మనిషెప్పుడు మనిషిగా నిలువలే నిలువనియ్యలే
గాలినెప్పుడూ గాలిగా గుర్తించలే గుర్తించనీయలే
నిప్పును కనిపెట్టిన మేదస్సు
అజ్ఞానం ముందు తలవొంచుతున్నది
నిప్పేమో పరమ పూజలందుకుంటున్నది
రాయిని దేవునిగా తొలిచిన శిల్పి
మైలతో వెలేయబడుతున్నడు
రాయేమో పూజలందుకొనీ
ముప్పూటలా పాయసాన్ని సేవిస్తున్నది
మనది కానిది
రూపం లేనిది రాజ్యమేలుతున్నది
నిజమెప్పుడూ పరాయిదౌతున్నది
సైన్స్ ఎంత కండ్లు తెరిచినా
భూత గద్దెలో గుడ్లు తేలేస్తున్నది
విజ్ఞాన శాస్త్రం నింగికెగిరినా
ప్రతిభ అశాస్త్రియంలో ముక్కు మూసుకొని మునుగులేస్తున్నది
అబద్ధం అంతటా అద్దమైతున్నది ఆత్మగౌరవమైతున్నది
సత్యం రెక్కలు తెగిన పక్షై
తన గూడును వెతుకుతున్నది
రెప్పలు గొట్టకుండా కలలు కంటున్నరు
భ్రమల్లో ఉహాలు ఊయలలై ఊగుతున్నవి
ఓ మానవా..!
నీకు నీవే బలాదూర్..జయ జయహో
వనపట్ల సుబ్బయ్య