జగమే నిద్దరోయే వేళా,నిశ్శబ్దపు నిశి రాతిరిలో వెలిగేఆకాశదీపాలు..!!
ఆకాశ సంద్రంలో వెన్నెల తీరంలో
చుక్కల గువ్వల ఏరుతూఉన్నట్టుగా నువ్వు, నేను..!!
నిండుపున్నమ చంద్రుడిలా వెలుగులీనే నువ్వు, వెలుగుల తారకనై నేను..!!
నక్షత్రాలు విరిబాలలై విరిసి రమ్మని పిలిచే నిన్ను నన్ను…!!
తలపులన్నిమేఘాల ఊయలలై ఊగిపోయే వేళా..!!
ఎక్కడో నిశిధికి,దిగంతాలకావలా నన్ను చేరుకోలేని నువ్వు,ఎదనే చాతక పక్షిని చేసి ఎదురు చూస్తున్న నేను…!!
కాలమెంతగా నిన్ను నాకు దూరం చేసినా నీజ్ఞాపకాలునాకెప్పుడూ నిత్యవసంతాలే…!!
ఒకనాడు నీలిమబ్బుల గగనపు గొడుగులో తనువులు వేరైనా ఆత్మల సంగమమే మనమని కలిసి నడిచినక్షణాలు నాకుఈనాటికి నిత్యనూతనాలే…!!
వేకువ స్వప్నాలలో అనురాగపు సరాగాల రాగాలలో నీ ఒడిలో ఒదిగిపోతున్నవెచ్చని అనుభూతి…!!
మూసిన నా కనురెప్పల కలల ప్రపంచంలో నువ్వునేను “రాతిరి కొమ్మకు పూసిన వెన్నెల పువ్వుల్లా” జంటగా విరిసి నట్టుగానే చూసాను సుమా..!!
మనసు గదిలో ఎటుచూసినా నువ్వు చిత్రించిన అనుభవాల చిత్రాలే నిండి చేదిరిపోని ఆనవాళ్లు మిగిలాయి..!!
అందుకే రాత్రి అంటేనే మధురజ్ఞాపకాల, మధుర స్మృతులకు నిశ్శబ్ద గీతాలాపన..!!