నువ్వు నాకు పరిచయం అవ్వకముందు
ప్రభాత వీక్షణం నాకో అందమైన వ్యాపకం
నా విప్పారని రెప్పల మాటున
నీ అందమైన కలల్ని దాచుకొని
నా రాత్రిని పొడిగిస్తూ పోతున్నానిప్పుడు!
నువ్వు నా ప్రపంచం కాకముందు
నన్ను మలిచిన పుస్తకాలే నాప్రపంచం
నీ ఊహల్ని నాలో బంధించి
నీ మాటల్ని నా మనసులో మధించి
నీకోసం రోజుకో కావ్యం రాస్తున్నానిప్పుడు!
నువ్వు ప్రేమ చినుకై కురవకముందు
నా మనసొక శుష్క ఎడారి తీరం
నీ ప్రేమామృతం కురిసాక
నీ జ్ఞాపకాలు నాలో చిగురించాక
నేను నిత్య వసంత హరిత వనమిప్పుడు
నువ్వు నా ఊపిరిలో కలవకముందు
నేనొక వేదన నింపుకున్న నిట్టూర్పుని
నిన్ను నా శ్వాసలో నింపుకున్నాక
నా గుండెల నిండుగా నువ్వు నిండిపోయాక
నా ఉచ్ఛ్వాసం నాదమై…నా నిచ్ఛ్వాసం వేదమైందిప్పుడు!
నువ్వు నేనై పోకముందు
నా అస్తిత్వం ఓ బిందువంత
నిన్ను నాలో దాచుకొని
నన్ను అచ్చం నీలా మలచుకొన్నాక
ప్రేమాకాశంలో నేను బ్రహ్మాండమంత ఇప్పుడు!
– సాంబమూర్తి లండ