అల్లరల్లరి ఊహలు మదిలో చెలరేగే తుమ్మెద ఝంకారాలై ఊపిరి సలపనీయకున్నాయి…
గోరుముద్దలు తినిపించే వేళ
నీ చిలిపిచూపులు నాలో
కొంగొత్త వలపు మాలికలతో
నా మేనిని అభిషేకిస్తున్నాయి…
ప్రణయకావ్యాలు రాసేవేళ విరహ తాపానికి ఓపలేని పెదవులు అల్లుకున్న ఆవిరి మేఘాలై ఆనందార్ణవాల సయ్యాటలాడుతున్నాయి…..
సిగలో విరులు తురుముకునే తరుణాన
తొంగిచూసే నీ కొంటె చూపులు
నులి వెచ్చని శ్వాసల జల్లులై పరువపు వాకిట
పండువెన్నెల సోనలను పరుస్తోంది ….
చిలిపి ఊహలన్ని చీకటితో సంగమించి మౌనాక్షరాలన్నీ మంత్రాక్షరాలై ప్రేమస్పర్శతో
పునీతమవుతున్నాయి ….
-సోంపాక సీత,
భద్రాచలం.