నీలి రంగు లో వెలిసిన నా ప్రియతమ
నా కన్నుల్లోనా నిలిసిన నా నెరజానవ
నీ చూపుల మూగా భావాలతో నన్ను దోచుకున్నవటే
గుండెల్లోనే ఉంటావు దూరంగా నిలబడతావు
ఎద పై పై వాలి ఎన్నో బసలు చెప్తావానుకుంటే
ఎందుకే నన్ను ఇరుకున పెడతావు
రా ఎదురు రా ఎద లో నీ రూపం ఎంత అందంగా చిత్రించానో
ఎన్నో ఏళ్లుగా ఎదురు చూశా చెప్పకపోతాన
నా దేవతకు అర్థంకాకుండా పోతాననని
అర్థమైనదని తాను నన్ను తన గుండెల్లో భద్రంగా దాచిందని
అందుకే ఆగలేక పోతున్న వచ్చివాలాలని వాటేసుకోవాలని
అయిన బంధించానులే నా కన్నుల్లో
నా హృదయములో నా మనసు పొరల్లో దేవతవై
నా హృదయమై నా దగ్గరే ఉన్నావని
తెలుసుకోని త్వరగా రా కలుసుకుని కబుర్లేన్నో చెప్పకుందాం
-రచన : దుప్పటి. మొగిలి, భూపాలపల్లి