అంతంలేనిది నా ఆరాధన ..
అర్థం చూసుకోవే ప్రియతమా..
ఆకాశమంత ప్రేమ నాది విశ్వమంత మనస్సునాది…
గుండెను ప్రమిదను చేసి..
రుధిరాన్ని నూనెగాపోసి..
ప్రాణం వత్తిగా చేసి…
విరహపు చీకట్లను తరమలని.
ప్రణయజ్యోతి వెలిగించాను.
మమతల కళ్ళాపి చల్లి..
వలపుల ముగ్గులువేసి..
ఆప్యాయత రంగులుఅద్ది..
పరువపు పువ్వులుచల్లి..
అనురాగంతో వేచిఉన్నా..
అంతరంగంలో చేరుతావని..
ఆరాధించే వేళకై..
ఆశతో చూస్తున్నా…
అవనిలోని పువ్వులతో
అభిషేకం చేస్తాను…
ఒక్కసారి వచ్చిపో….
-దూడపాక శ్రీధర్, కూచిరాజ్ పల్లి.